زینگر اگرچه در عصری می زیست که دوران اوج نوآوری های هنری و جاه طلبی های مهارگسیخته جریان های آوانگارد بود بنا به تصریح خودش تمایل چندانی به تجربه گرایی در هنر نداشت و از پذیرفتن نقش تعلیمی و تبلیغی و ایدئولوژیک هم سر باز می زد. او مدعی بود نقش و کارکرد ادبیات در سرگرم کردن مردم از عهد باستان تا زمان وی را نمی توان و نباید رها کرد .
0 نظر