بمیرید بمیرید در این عشق بمیرید... در این عشق چو مردید ، همه روح پذیرید... مولانا برای تاکید در اکثر بیتها دوبار میگوید: بمیرید بمیرید. واضح است که این مرگ ، مرگ جسمی نیست بلکه مرگ من توهمی و تصویر ذهنی است که خودمان به عنوان هوشیاری منعکس کردیم و غافل بودیم که از جنس هوشیاری و زندگی هستیم و تصویر ذهنی نیستیم. میگوید به عنوان من ذهنی بمیرید ، وقتی بخواهید بمیرید، میگویید در چه چیزی بمیرید؟ در عشق بمیرید. چرا؟ زیرا وقتی مردید چون مرگی اختیاری و هوشیارانه است ، جان پیدا میکنید و روح میپذیرید. پس اینکه چه چیزی میمیرد ، در کجا میمیرد یا وقتی که مردیم ، تازه زنده میشویم ، مطلبی است که مولانا میخواهد در مورد آن صحبت کند. من ذهنی باید بمیرد . اسم من ذهنی را گاهی نفس و گاهی اوقات من دروغین یا کاذب یا به انگلیسی ego میگذارد...
0 نظر