فکر می کردی خیلی قوی هستی.روی صندلی ریاستت نشسته بودی و گمان می کردی می توانی بر دنیا حکمرانی کنی.از دیگران سوءاستفاده می کردی؟حالا خودت به یک طعمه تبدیل شده ای.رابطه ات با دیگران را به میل خودت کنترل می کردی؟حالا به یک پرده تبدیل شده ای.زندگی معمولی ،خوب و آرامی داشتی و دیگران به تو حسادت می کردند،توانسته بودی در این دنیا برای خودت جایگاهی دست و پا کنی. تا اینکه یک شب... یک شب در خیابان رویت را برمی گردانی و سایه ای را می بینی.از آن شب به بعد،زندگی ات کاملأ تغییر می کند.آن سایه ،هرجایی که می روی دنبالت می کند.سایه ای که نه اسمی دارد و نه انگیزه ای برای آزارت.در خیابان دنبالت می کنند،صندوق پستی ات را باز می کنند و پنجره های خانه ات را باز و بسته می کنند.حتی در خصوصی ترین بخش های خانه ات هم دنبالت می کنند.هیچ کس تو را درک نمی کند.هیچ کس حاضر نیست حرفت را قبول کند.بخش های خانه ات هم دنبالت می کنند.هیچ کس حاضر نیست حرفت را قبول کند.هیچ کس دلش نمی خواهد به تو کمک کند.تو کاملا تنها هستی.سایه هر ثانیه همراهت است.هرجا که می روی دنبالت می کند.به اداره پلیس که مراجعه می کنی،حرفت را باور نمی کنند و به تو توصیه می کنند به یک روان کاو مراجعه کنی.دوستانت کم کم از تو فاصله می گیرند.سایه همچنان با توست.هیچ کس به جز خودت آن را نمی بیند.نکند این سایه اصلا وجود خارجی ندارد؟نکند تنها ساخته و پرداخته ذهنت است؟شاید زمان پی به پاسخ این پرسش ببری که خیلی دیر شده باشد.تا امروز در زندگی ات به سایرین فرمان می دادی؟حالا فرمان برداری را بیاموز! دیگران را تحقیر می کردی؟احترام گذاشتم را بیاموز!می خواهی زنده بمانی؟در تاریکی خواهی مرد...