من اگر نیکم اگر بد، تو برو؛ خود را باش؛ هر کسی آن دِرَوَد، عاقبتِ کار، که کشت. ای زاهد! اگر من نیک یا بدم، تو غم مرا مخور و برو و در اندیشهی کار خویش باش. هر کس، سرانجام، همان را میدرود که کشتهاست و اوست که بدان را کیفر میدهد و نیکان را پاداش.
1 2 3 4 5
متن بررسی *
0 نظر