موضوعات
- داستان و رمان
- آشپزی
- آموزش و پژوهش
- بازی
- بازی فکری
- پازل
- پرفروش ترین کتاب ها
- تاریخ علم
- تاریخ و جغرافیا
- تازه های کتاب
- تجدید چاپ
- تقویم و سر رسید
- حسابداری
- دین و مذهب
- رسانه ها و شبکه ها
- روانشناسی
- زبان
- زندگی نامه و خاطرات
- سفرنامه
- سلامتی و بهداشت
- طالع بینی و تعبیر خواب
- طنز
- عرفان
- علمی
- علوم انسانی
- علوم پایه
- فرهنگ و دایرة المعارف
- فصلنامه و مجله
- کار و بازاریابی
- کتاب های نفیس
- کتب ادبی
- کشاورزی و گل و گیاه
- کمک درسی
- کودک و نوجوان
- گالری
- نقد و بررسی - تحلیل و تفسیر
- ورزش
- هنر
دو نفر دوست بودند، یک چند در سفر. پس وقتی، چنان اتفاق افتادی که به دریا می باید گذر کردن. چون کشتی به میان دریا رسید، یکی از ایشان (آقای رفیع)، به گردن کشتی فراز شد و در آب افتاد. در آب افتاد و غرقه شد. دیگر دوست (چون من)، خویشتن را از پس او در افکند. و مردمان، هر دوی ایشان را برآوردند، به سلامت. چون ساعتی بر آسودند، نخستین دوست، دیگری را گفت: گیرم که من در آب افتادم، تو چرا خود را به آب انداختی؟ تو که شنا کردن بلد نیستی! و دوست دیگر گفت: درست می گویی، اما من بی تو از خویشتن غایب بودم. چنان که دانستم من توأم!
0 نظر