فرهنگ افسانه های مردم ایران نزدیک به دو هزار روایت افسانه ای را در بر می گیرد و در نوزده جلد به صورت الفبایی تنظیم شده است. گذشته از جنبه ی زیبایی شناسی افسانه ها که مرز و محدوده سنی نمی شناسد و برای خواننده و شنوده اش لذت معنوی به جای می گذارد، این فرهنگ خود یک تاریخ است. بیان تخیلی تاریخ اجتماعی و فرهنگی مردمانی است که قرن ها با دم دست ترین و در عین حال پیچیده ترین هنر خود (قصه پردازی و قصه گویی) رنج ها، خوشی ها، آرزوها، رویاها، امیدها، نا امیدی ها و درک و دریافت خود از پیرامونشان را در قالب خیالی بیان و از نسلی به نسل دیگر منتقل کرده اند. افسانه ها پنجره ای به روی جهان آن مردم می گشاید؛ مردمی و کتابخوانی
0 نظر